مفتون بردخونی(1341-1276)
مفتون را هم مانند برادر همروستا و همدردش فایز بردخونی با دوبیتی هایش می شناسند،دوبیتی هایی که از درد،اندوه،خستگی و فراق آکنده و با شادی بیگانه است و دلهره و اضطراب در آن موج می زند،هرچند که بیشتر عواطف و احساسات فردی را متبلور می سازد و در پیرامون محور رویدادها و مسائل و مشکلات اجتماعی و کلی،کمتر دور می زند و یا ارتباطی با این مقولات ندارد ولی چون زندگی مردم جنوب سراسر اندوه و ناشادی و خشک است لاجرم با ترانه های فایز، مفتون، نادم و باکی* صمیمانه در می آمیزد و با احساس و درک عمیق درد، نومیدانه و اندوهگنانه شروه را سر می دهند.
*نادم و باکی دو شاعر دشتستانی، جداگانه و در مجموعه ای دیگر خواهم آورد.
بوی عید میاد