شب یلدایی توی بیمارستان بودم.تمام اون شب دراز را با همراهان مریضای دیگه سر کردیم.

همه چی داشتیم.هندونه.آجییییییییییییییییییییل

فقط یه چیز نداشتیم

دل خوش

بعد یه حرف حکمت آمیز به اون خانمهای معمولی زدم و گفتم:این شب یلدایی رو قدر بدونید

با تعجب گفتن:چطور؟بهشون گفتم:چون ما تنها رفقایی هستیم که این شب درازو برای یکبار در کنار هم بودن تجربه میکنیم.

اونا خندیدن.اما من باید حرفمو برای خودم ثابت می کردم.برای همین فرداش که مرخص شدیم از همراه تخت مجاور شمارشو گرفتم تا خبر خوب شدن و مرخص شدن مریضشو بدونم.

چون نگرانش بودم.بعد از دوسه روز که به گوشی همراش پیام دادم گفت ببخشید شما؟؟بعدشم که معرفی کردم با ناراحتی و دلخور شدن جواب داد خوبه

معلوم بود از دیدن پیامم یاد بیمارستان افتاده. و خاطره تلخ مراقبتاش

چه شب یلدایی بود!

من فردا و پس فردا یعنی سه شنبه و چهارشنبه و احتمالا پنج شنبه نمیتونم بیام نت 

دیشب منو دایی پارسا خونه بودیم دیروز ی سری از کارای سفره عقدمو انجام دادم بعد به دایی نشونشون دادم 

بعدم ی سر اومدم نت و دنبال مدل لباس گشتم چندتارو با دایی انتخاب کردیم حالا میخوام نظر دایی مهدی و دایی احسانو علی رو هم بپرسم بعد بدوزمش بعداز شامم علی زنگ زد و باهم حرف زدیم 

فردا و پس فردا باید برم رشت و نمیتونم بیام نت سه شنبه شام مامان و بابای علیرضا دعوتمون کردن 

خیلی دوستون دارم مراقب خودتون باشید 

یک شبی مجنون نمازش را شکست

بی وضو در کوچه لیلا نشست

 

عشق آن شب مست مستش کرده بود

فارغ از جام الستش کرده بود

 

سجده ای زد بر لب درگاه او

پر ز لیلا شد دل پر آه او

 

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای

بر صلیب عشق دارم کرده ای

 

جام لیلا را به دستم داده ای

وندر این بازی شکستم داده ای

 

نشتر عشقش به جانم می زنی

دردم از لیلاست آنم می زنی

 

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن

من که مجنونم تو مجنونم مکن

 

مرد این بازیچه دیگر نیستم

این تو و لیلای تو … من نیستم

 

گفت: ای دیوانه لیلایت منم

در رگ پیدا و پنهانت منم

 

سال ها با جور لیلا ساختی

من کنارت بودم و نشناختی

 

عشق لیلا در دلت انداختم

صد قمار عشق یک جا باختم

 

کردمت آوارهء صحرا نشد

گفتم عاقل می شوی اما نشد

 

سوختم در حسرت یک یا ربت

غیر لیلا بر نیامد از لبت

 

روز و شب او را صدا کردی ولی

دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر میزنی

در حریم خانه ام در میزنی

 

حال این لیلا که خوارت کرده بود

درس عشقش بیقرارت کرده بود

 

مرد راهش باش تا شاهت کنم

صد چو لیلا کشته در راهت کنم

متروپل بد نیست ...

متروپل ..

آخرین ساخته آقای کارگردان ( مسعود کیمیایی ) ...
امروز با ترس زیادی رفتم به دیدن این فیلم که دیروز خیلی پر سر و صدا بود

اکرانش در برج میلاد ...
ولی به تماشا نشستم ، فیلم متروپل اصلا اونی نبود که من فکرشو میکردم و انتظارشو

داشتم ولی اصلا فیلم بد و غیر قابل تحملی نبود ، فیلم مشکلش بد نوشته شدنش بود
فیلم مشکلش پرداخت نشدن به بازی ها بود و شاید انتخاب های اشتباه ولی اصلا فیلم

بدی نیست ، شاید فاصله داشت با انتظارات و همه دوست داشتند با فیلم هم اندازه
قیصر، سرب ، خط قرمز و ... روبرو بشوند ولی این فاصله نباید باعث میشد این همه

دست به تخریب مرد بزرگ سینما و فیلمش بزنند ...
متروپل بد نیست ... همین ...

( ساده دل )

روزگارم بد نیست ولی غم میخورم ...
 

داره کم کم یکسال میشه از زمانی که ازدواج کردم ...

او روزها خوب بود همه تعریف و تمجید کردند ذوق ولی هنوز یکسال

نشده داره به پایان خط می رسد ، هیچ کس نیست که کاری کنه یعنی

اصلا کاری نمیشه کرد که انجام بدهند ...

با خوبی از پیش من رفت ولی دیگه نمیخواد بیاد ، چراشو دلایل زیادی میاره

ولی برای من قابل قبول نیست ، دوستش دارم مگر میشه کسی و که

انتخاب کردی و دوست نداشت ؟

بحث میکردیم ، دعوا میکردیم ولی روزها و ساعت های خوبمون هم کم نبوده ...

ولی بی معرفتی داره میکنه ، رفیق روزهای سخت نبود ، اول راه داره راهش و از

من جدا میکنه ، نمیدونم شاید کار اون درست بوده ...

ولی من دوست دارم برگرده و زندگی کنیم ، پول میاد مگه چند سالمونه که

بهم میگه استقلال مالی نداری ...

بی معرفتی کرد که در دوران عمل پام حتی زنگ هم بهم نزد ...

بی معرفتی کرد که حتی یاد روزهای خوب هم نمیکنه ...

نمیگم عاشق بودم ولی دوستش داشتم خودش هم میدونه ولی بی معرفتی کرد و

رفیق نیمه راه شد ..

همین ...